Σας περιμένουμε εδώ, σε πατρίδες ήχων, στους αιθέρες οσμών και κόσμους μοναδικών γεύσεων.

Δείτε 
Η απλότητα και η ομορφιά λάμπει σε τούτο εδώ το νησί. Αν κοιτάξει κανείς γύρω τους λόφους και τα χωριά θα νιώσει ότι ένας σπουδαίος μοντέρνος καλλιτέχνης σχεδίασε το περίγραμμά τους, με ανωφέρειες και κατωφέρειες που δίνουν ένα σχεδιαστικό ποίημα. Η Πάρος ακτινοβολεί το φως του ήλιου και καθρεφτίζει την ομορφάδα της στο απέραντο γαλάζιο.

Ακούστε
Ο αέρας, μαέστρος δημιουργικός και ταχυδρόμος των ήχων, σε γη και θάλασσα, μεταφέρει μουσικές απ’ τους λόφους στους θαμνότοπους, απ’ τους καλαμιώνες στους υγρότοπους και ανάμεσα στα στενά καλντερίμια των χωριών. Σε κάθε παραλία ηχεί μια μοναδική λαλιά και μουσική. Το ζωικό βασίλειο συμμετέχει στο πανηγύρι των ήχων με το τζίτζικα, το βάτραχο, το τριζόνι, την κουκουβάγια, τα γεράκια, τα χελιδόνια και τις καρδερίνες, τους γλάρους και τα θαλασσοπούλια.

Μυρίστε
Το πανηγύρι της όσφρησης στήνουν οι μυρωδιές των θάμνων, του φασκόμηλου, της ρίγανης, του δενδρολίβανου, της δάφνης, του θυμαριού, του χαμομηλιού, της αλυγαριάς, του κρίνου της Θάλασσας...των φυκιών με έντονη μυρωδιά θαλασσινού ιωδίου στις παραλίες.
Μοσχοβαλά το ψωμί που ψήνεται, τα ρεβίθια στον ξυλόφουρνο, το χταπόδι στα κάρβουνα, η οσμή του μούστου…

Γευτείτε
Πιάστε τραπέζι και απολαύστε Παριανό φαγητό στις οικογενειακές μας ταβέρνες και τα εστιατόρια. Πάρτε το πρωινό σας σε καφενεία και καφετέριες, στις παραλίες και στους παραδοσιακούς οικισμούς. Πιείτε το ουζάκι ή τη σουμίτσα σας με τους ψαρομεζέδες σερβιρισμένους δίπλα στο κύμα. Απολαύστε ήρεμες αλλά και έντονες γευστικές ημέρες και νύχτες στην Πάρο. Απογειώστε τον ουρανίσκο σας.

Αφεθείτε
Χαλαρώστε και αφεθείτε στο χάδι του ήλιου, του αέρα, της θάλασσας και της άμμου. Αγγίξτε και νιώστε την ενέργεια αυτού του νησιού.

Η εκδρομή αυτή μπορεί να προσφέρει στον επισκέπτη μια γεμάτη ημέρα, με περιήγηση, βουτιές σε υπέροχες παραλίες που βλέπουν στο ηλιοβασίλεμα και διασκέδαση για μικρούς και μεγάλους.
Αφήνουμε την Παροικιά και ακολουθούμε τη διαδρομή που κινείται νότια και ανηφορίζει για την ενδοχώρα, προς το ύψωμα που είναι χτισμένο το μοναστήρι του Χριστού του Δάσους. Πρόκειται για μία απόσταση μόλις 4,5 χιλιομέτρων, μέσα από έναν μικρό επαρχιακό βατό χωματόδρομο, που σε κάποια σημεία, προς το τέλος της διαδρομής είναι στρωμένος με τσιμέντο. Εναλλακτικά, φυσικά, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε εναλλακτική διαδρομή, μέσω του παραλιακού ασφαλτοστρωμένου δρόμου, αλλά η απόσταση θα είναι αρκετά μεγαλύτερη.

Το μεγαλύτερο κομμάτι της διαδρομής είναι στα πεδινά, ανάμεσα σε αγροτικές καλλιέργειες και διάσπαρτες εξοχικές κατοικίες. Τα τελευταία 500 μέτρα, ο δρόμος ανηφορίζει και καταλήγει στην πλαγιά που είναι χτισμένη η Μονή Χριστού του Δάσους. Είναι γυναικείο μοναστήρι, του 17ου αιώνα, αφιερωμένη στον ναό της Εκατονταπυλιανής. Το μοναστήρι φέρει και το όνομα του Αγίου Αρσενίου, εξαιτίας του ομώνυμου ναού του πολιούχου της Πάρου (εγκαινιάστηκε το 2002), το λείψανο του οποίου φυλάσσεται εδώ. Αξίζει τον κόπο να μπούμε στον ναό που βρίσκεται στην εξωτερική αυλή του μοναστηριού. Είναι μια εντυπωσιακή βασιλική με τρούλο με διπλό καμπαναριό, ενώ στην είσοδό του ξεχωρίζουν τρία τοξωτά ανοίγματα. Θυμηθείτε την ιερά μονή του Χριστού του Δάσους ή Αγίου Αρσενίου στις 31 Ιανουαρίου ή στις 18 Αυγούστου, που γίνονται τα δύο πανηγύρια, φυσικά με ιερή κατάνυξη, όπως αρμόζει στον χαρακτήρα του χώρου.

Αφήνουμε το μοναστήρι για να κατηφορίσουμε από την άσφαλτο, με κατεύθυνση δυτικά προς τη θάλασσα για να κολυμπήσουμε σε κάποιες από τις ωραιότερες παραλίες του νησιού, που βλέπουν το υπέροχο ηλιοβασίλεμα του Αιγαίου. Η πιο κοντινή στην Παροικιά είναι ο Παρασπόρος, μια μεγάλη αμμουδιά, με άγρια ομορφιά, οργανωμένη με ξαπλώστρες, ομπρέλες και beach bar το καλοκαίρι και αρκετά αλμυρίκια, εδώ κι εκεί, που προσφέρουν τη φυσική τους σκιά, στους τυχερούς που θα προλάβουν να πιάσουν μια θέση.

Οι αμέσως επόμενες, όπως θα κινηθούμε νότια είναι οι δύο αμμουδιές της Αγία Ειρήνης, που βλέπουν, προς τις βόρειες ακτές της Αντιπάρου. Η πρώτη είναι μικρή, με φυσική σκιά από αλμυρίκια και ήπια νερά (δύσκολα θα την βρείτε φουρτουνιασμένη, καθώς κοιτάζει προς τα νοτιοδυτικά), αλλά χωρίς πολλές ευκολίες. Μπροστά από την αμμουδιά, στο νερό υπάρχουν πέτρες και φύκια, στην άκρη της, όμως, θα βρείτε και κομμάτι με άμμο. Η μικρή παραλία βρίσκεται, σχεδόν αντικριστά στην μεγάλη, που ξεχωρίζει για το εξωτικό χρώμα που της προσφέρουν οι μεγάλοι φοίνικες. Οι φοίνικες βρίσκονται πάνω στην άμμο, μαζί με μεγάλα αλμυρίκια, ενώ τα νερά προσφέρονται για βουτιές και παιχνίδι, για μικρούς και για μεγάλους. Η Αγία Ειρήνη είναι οργανωμένη, χωρίς να θεωρείται ιδιαιτέρως πολύκοσμη. Στο βόρειο άκρο της υπάρχει μικρός μώλος που θα μπορούσε να δέσει κάποιο μικρό σκάφος.

Γενικά, η δυτική πλευρά στην οποία βρίσκονται αυτές οι παραλίες αναπτύσσεται τουριστικά, τα τελευταία χρόνια και θα βρείτε πολλά ξενοδοχεία και δωμάτια για να απολαύσετε τη θέα προς τη δύση και την Αντίπαρο. Μαζί μ' αυτά μικροί κολπίσκοι, με πεντακάθαρα νερά και αλμυρίκια για σκιά, μας δίνουν την ευκαιρία να κολυμπήσουμε μακριά από τις κοσμοπολίτικες αμμουδιές.

Συνεχίζοντας νοτιότερα της Αγίας Ειρήνης, ο δρόμος φτάνει ακριβώς πλάι στη θάλασσα και, το καλοκαίρι, διακρίνει κανείς και λάτρεις των θαλασσίων σπορ. Έχουμε φτάσει στην Πούντα, το λιμάνι μέσω του οποίου συνδέεται η Πάρος με την Αντίπαρο.

Η αμμουδιά εκτείνεται ακόμη νοτιότερα, σε μια περιοχή χωρίς κτίσματα και περνάει από ένα όμορφο ξωκλήσι, τον Άγιο Νικόλαο. Βρισκόμαστε στο σημείο που ο επισκέπτης μπορεί να διακρίνει στον βυθό στα ξέβαθα, κανάλια που έχουν δημιουργηθεί στην άμμο, πιθανότατα από την προσπάθεια αρχαίων πλοίων να προσαράξουν και να ξεφορτώσουν στις ακτές του νησιού.

Όσο πλησιάζουμε στην Αλυκή, τον τελικό προορισμό της εκδρομής μας, οι μεγάλες αμμουδιές πληθαίνουν και για να φτάσουμε στις πιο παρθένες από αυτές θα πρέπει να ακολουθήσουμε διαδρομές πολύ κοντά στο αεροδρόμιο της Πάρου.

Η περιήγησή μας στη δυτική πλευρά της Πάρου ολοκληρώνεται στην Αλυκή, που πήρε το όνομά της από τις αλυκές που βρίσκονταν πολύ κοντά στον οικισμό. Πρόκειται για ένα γραφικό ψαροχώρι, ιδανικό για οικογενειακές διακοπές. Το όμορφο λιμανάκι με τις ταβέρνες και την παραλία Πίσω Αλυκή, με τα λευκά βότσαλα και τα αλμυρίκια και τα ανοιχτόχρωμα νερά συνιστούν ένα πολύ όμορφο σκηνικό. Κοντινές παραλίες για να κολυμπήσετε, εκτός από την Πίσω Αλυκή, είναι και οι τέσσερεις μικροί κόλποι του Φάραγκα με τα ήρεμα νερά.

Εδώ θα βρείτε πολλά καταλύματα, ταβέρνες, μπαράκια, παιδική χαρά, γήπεδα και το Μουσείο Κυκλαδικής Λαογραφίας του Μ. Σκιαδά. Σε απόσταση μόλις τριών χιλιομέτρων υπάρχει ο γραφικός οικισμός της Αγκαιριάς, στον οποίο μπορούμε να φτάσουμε και με τα πόδια, μέσα από τα στενοσόκακα των οικισμών της Αλυκής.

Τρία ονομαστά πανηγύρια της Πάρου γίνονται στην Αλυκή, στη διάρκεια του καλοκαιριού: του Άη Γιάννη του Κλείδωνα, τον Ιούνιο, του Σωτήρος (6 Αυγούστου) και στις 14 Σεπτεμβρίου του Σταυρού.

Είναι η ορεινή διαδρομή που περνά από την κορυφή του ψηλότερου βουνού της Πάρου και τα λατομεία του Μαρμάρου και καταλήγει σε ένα από τα πιο τουριστικά σημεία του νησιού. Ασφαλώς, κέρδος από τη βόλτα αυτή θα είναι η γνωριμία με την ενδοχώρα που κρατάει, ακόμη, αναλλοίωτα τα αρχιτεκτονικά αιγαιοπελαγίτικα στοιχεία, αλλά και η όμορφη θέα των ακτών και των οικισμών του νησιού.

Τα πρώτα χιλιόμετρα κινούμαστε ανατολικά, σε μία ήπια ανηφορική διαδρομή, μέσα από τα τελευταία σπίτια της Παροικιάς. Όσο ανεβαίνουμε το τοπίο γίνεται θαμνώδες, με ελάχιστες καλλιέργειες. Το Μαράθι είναι το πρώτο μας πέρασμα. Ένας μικρός οικισμός, με τυπικά αιγαιοπελαγίτκα σπίτια και ενοικιαζόμενα δωμάτια. Πρώτο σημείο ενδιαφέροντος είναι τα σημεία όπου μπορεί κανείς να διακρίνει τα αρχαία λατομεία μαρμάρου, σε κοιλώματα των βράχων, πάνω ακριβώς από το Μαράθι. Εδώ έχει διαμορφωθεί και ένα σύγχρονο μονοπάτι που χρησιμοποιείται από τους επισκέπτες για περιήγηση στα αρχαία λατομεία. Η σύγχρονη πλευρά της αρχαίας αυτής τέχνης της εξόρυξης του μαρμάρου αποκαλύπτεται μερικές εκατοντάδες μέτρα ψηλότερα, στην κορυφή του βουνού όπου, ακόμη και σήμερα, λειτουργούν τα λατομεία του περίφημου παριανού μαρμάρου.
Κυκλώνοντας το λατομείο, αρχίζει η κατηφορική διαδρομή που θα μας βγάλει στη θάλασσα και αξίζει να πιούμε έναν καφέ στην πλατεία του μικρού χωριού Κώστος, όπου μπορούμε να περπατήσουμε στα γραφικά του δρομάκια, να δούμε τις παλιές εκκλησίες με την αιγαιοπελαγίτκη αισθητική (όπως τον ναό του Αγίου Παντελεήμονα που είναι προστάτης του χωριού, την Αγία Μαρίνα, την Ανάσταση), καθώς και το μνημείο του μεγάλου διδασκάλου του γένους του Οσίου Αθανασίου του Πάριου, που καταγόταν από το χωριό και έζησε τον 18ο αιώνα. Μέσα στο χωριό βρίσκεται και το σπίτι του Οσίου Αθανασίου που σώζεται ως τις μέρες μας. Λίγο έξω από τον οικισμό θα δούμε τα παλιά πλυσταριά, που πρόσφατα ανακαινίστηκαν.

Αν βρεθούμε στον Κωστό, τους καλοκαιρινούς μήνες, μπορούμε να διασκεδάσουμε σε ένα από τα τρία πανηγύρια που γίνονται στο χωριό, στις 24 Ιουνίου, στη μνήμη του Οσίου Αθανασίου, στις 17 Ιουλίου (της Αγίας Μαρίνας και στις 27 Ιουλίου, του Αγίου Παντελεήμονος)

Το τοπίο έχει ήδη αλλάξει και τα βράχια και οι θάμνοι έχουν δώσει, σε αρκετές περιπτώσεις, τη θέση τους στα αμπέλια και σε άλλες μικρές καλλιέργειες. Η θέα προς τον βορρά και τα ανατολικά είναι απεριόριστη. Εμείς, ωστόσο, συνεχίζουμε νότια, προς τις Λεύκες, το επόμενο σημείο ενδιαφέροντος για την εκδρομή μας προς τις ανατολικές ακτές. Οι Λεύκες είναι από τα μεγαλύτερα χωριά στην ενδοχώρα και το χωριό με το μεγαλύτερο υψόμετρο. Στα δεξιά του χωριού όπως θα μπούμε από τη διαδρομή που έχουμε επιλέξει, θα δούμε να δεσπόζει μια πλαγιά γεμάτη πεύκα, ακόμη μια απόδειξη της ποικιλότητας της βλάστησης που συναντάμε στο νησί.

Μπαίνοντας στην τελική ευθεία για το χωριό στα μάτια μας αποκαλύπτεται ακόμη ένας παραδοσιακό κυκλαδίτικος οικισμός, που μας προσκαλεί να τον γνωρίσουμε, με έναν περίπατο στα στενά του σοκάκια, που απλώνονται αμφιθεατρικά σε ένα ακόμη ύψωμα στη νοτιοδυτική πλευρά του. Περπατώντας στον Ράμνο, τον κεντρικό δρόμο του χωριού θα δείτε, εκτός από τα τουριστικά μαγαζιά, πολλά νεοκλασικά κτίρια, το σχολείο και το Σπίτι της Λογοτεχνίας και το Μουσείο Κυκλαδικής Λαογραφίας.

Σε όλο το κατέβασμα μέσα από τον κεντρικό σοκάκια θα έχετε τη θέα της θάλασσας, μέσα από την ανοικτή χαράδρα, που ξεκινά από τις Λεύκες και καταλήγει βορειοανατολικά, σε κάμπους με αγροτικές καλλιέργειες. Μπορείτε να καθίσετε για ένα ρόφημα στην κεντρική πλατεία πλάι στο μνημείο των Ηρώων. Ο Ράμνος θα σας οδηγήσει, στην άκρη του χωριού, στην εκκλησία της Αγίας Τριάδας, που ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική της και το παριανό μάρμαρο που χρησιμοποιήθηκε για να χτιστεί.

Γρήγορα γίνεται αντιληπτό ότι οι Λεύκες δεν είναι οποιοδήποτε χωριό και δικαιολογεί απόλυτα το γεγονός ότι υπήρξε η πρώτη πρωτεύουσα της Πάρου. Όλα τα σπίτια του χωριού είναι καθαρά, ασβεστωμένα και πλημμυρισμένα στα χρώματα των λουλουδιών, όταν η εποχή το επιτρέπει. Αν βρεθείτε στο χωριό στα τέλη του Αυγούστου μπορεί να πέσετε πάνω στη γιορτή του Καράβολα, ένα από τα μεγαλύτερα γλέντια του Αιγαίου, με άφθονο φαγητό (και καράβολες δηλαδή μεγάλα σαλιγκάρια), κρασί και μουσική και χορό, μέχρι το πρωί.

Πριν αφήσουμε τις Λεύκες, θα έχουμε τη δυνατότητα να δούμε και τα υπόλοιπα θρησκευτικά μνημεία που βρίσκονται διάσπαρτα στο χωριό και γύρω από αυτό, όπως την εκκλήσία της Παναγίας της Υπαπαντής ή “Παναγιάς στα κελιά” κατά τους παριανούς, το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, το μοναστήρι της Αγίας Κυριακής και πολλά άλλα μικρότερα ξωκλήσια.

Για λάτρεις της πεζοπορίας, υπάρχει η Βυζαντινή οδός, ένα μοναδικό μαρμαρόστρωτο μονοπάτι 1000 ετών, που κινείται παράλληλα με τον αμαξωτό δρόμο και ενώνει τις Λεύκες με το χωριό Πρόδρομος. Είναι 3,5 χιλιόμετρα, εύκολο στο περπάτημα και με υπέροχη θέα προς τη θάλασσα.

Είτε με το αυτοκίνητο είτε με τα πόδια, ο Πρόδρομος θα είναι μία από τις τελευταίες μας στάσεις, στην εκδρομή που διασχίζει τα ορεινά χωριά του νησιού. Πρόκειται για έναν, ακόμη, γραφικό οικισμό, χτισμένο σε ύψωμα, που πήρε το όνομά του από τον Ναό του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου που χτίστηκε στο χωριό πριν 60 χρόνια. Και εδώ θα χρειαστεί να αφήσουμε το αυτοκίνητο για να κινηθούμε στα δρομάκια περνώντας από την καμάρα με το καμπαναριό, που ενώνει δυο εκκλησιές, τον Άγιο Σπυρίδωνα και τον Άγιο Νικόλαο και αποτελεί την πύλη εισόδου στο χωριό. Ο περίπατος θα είναι απολαυστικός ανάμεσα στα όμορφα σπίτια του χωριού και τα παραδοσιακά καφενεία του. Στα όρια του οικισμού και οι παραδοσιακοί ανεμόμυλοι, κάποιοι από τους οποίους έχουν ανακαινιστεί και κατοικούνται.

Ένα, ακόμη, παριανό πανηγύρι περιμένει τον επισκέπτη στο χωριό, στις 23 Ιουνίου, στη γιορτή του Άη Γιάννη του Πρόδρομου.

Φτάνοντας στον Πρόδρομο έχουμε αφήσει πίσω μας το ορεινό κομμάτι της Πάρου και ατενίζουμε τη θέα της πεδιάδας με τις καλλιέργειες, πάνω από όμορφες κοντινές αμμουδιές, όπως αυτή του Μώλου, του Καλόγερου και τα Τσουκαλιά. Αυτές είναι και οι βασικές μας επιλογές για να κάνουμε μια γρήγορη βουτιά για δροσιά, τους καλοκαιρινούς μήνες.

Η Μάρπησσα είναι το επόμενο χωριό, χτισμένο σε απόσταση μόλις 2 χιλιομέτρων από τη θάλασσα και το επίνειό της, το Πίσω Λιβάδι. Η Μάρπησσα είναι από τα τουριστικά χωριά της Πάρου και ξεχωρίζει, εκτός από τη γραφικότητά των παλιών αιγαιοπελαγίτικων σπιτιών, και για τη νυχτερινή ζωή που προσφέρει το καλοκαίρι, στις ταβέρνες και τα μπαράκια στο Πίσω Λιβάδι. Χτισμένη κι αυτή αμφιθεατρικά σε έναν χαμηλό λόφο, προκαλεί για μία ακόμη πεζοπορική εμπειρία στα σοκάκια της για να δούμε από κοντά το Μουσείο Γλυπτών Περαντινού, τη μεγάλη εκκλησία της Μεταμόρφωσης, που είναι βυζαντινού ρυθμού και το μνημείο του Νικόλα Στέλλα, του παλικαριού που απαγχόνισαν οι Γερμανοί, στις 22 Μαϊου του 1944, σε ηλικία 23 ετών.

Από τα πλέον χαρακτηριστικά σημεία της Μάρπησσας και της Πάρου γενικά, είναι και η πλατεία με τους 4 ανεμόμυλους. Το σημείο αποτελεί την αφετηρία ενός, ακόμη, μονοπατιού που οδηγεί στο μοναστήρι του Αγίου Αντωνίου. Το μοναστήρι είναι χτισμένο σε έναν καταπράσινο την Άνοιξη λόφο που λέγεται Κέφαλος, με μοναδική θέα προς τη θάλασσα, τις κοντινές παραλίες, τα γύρω νησιά (Ηρακλειά, Νάξος) και την ενδοχώρα και γι αυτό αξίζει πραγματικά να κάνουμε την διαδρομή έως εκεί, έστω και με το αυτοκίνητό. Αυτό που ελάχιστοι γνωρίζουν είναι ότι ο λόφος του Κέφαλου είναι, στην πραγματικότητα, ένα παλιό σβησμένο ηφαίστειο. Στον ίδιο αυτόν λόφο, ήταν, κάποτε, χτισμένο το ενετικό κάστρο του άρχοντα της Πάρου Σωμαρίπα. Καταστράφηκε, όμως, από τις ορδές του πειρατή Μπαρμαπρόσα, μετά το 1537, όταν και το κατέλαβε. Αν έχετε τη δυνατότητα να βρεθείτε στη Μάρπησσα το Πάσχα, θα βιώσετε την ιερή κατάνυξη, μέσα από την αναπαράσταση των Παθών τη Μεγάλη Παρασκευή και το Πασχαλινό γλέντι.

Με μια μικρή παράκαμψη, επιστρέφοντας προς την Μάρπησσα, μπορούμε να επισκεφτούμε το διπλανό χωριό, τα Μάρμαρα, που ονομάστηκε έτσι από τα κομμάτια μάρμαρου που βρέθηκαν εδώ και χρησιμοποιήθηκαν για τις κατασκευές των σπιτιών. Εδώ αξίζει να διαθέσουμε χρόνο για να δούμε τον Μύλο, τα παλιά αρχοντικά του χωριού, τον ναό του Ταξιάρχη και την Κοίμηση της Θεοτόκου, με τα τρία διαφορετικής τεχνοτροπίας καμπαναριά. Με τα Μάρμαρα ως αφετηρία, μπορούμε να φτάσουμε στις ανατολικές παραλίες του νησιού, τον Μώλο, τα Τσουκάλια και πολλές άλλες.

Επίνειο της Μάρπησσας είναι το τραγουδισμένο Πίσω Λιβάδι, που αποτελεί και τον τελικό προορισμό της εκδρομής μας. Εκεί θα φτάσουμε διανύοντας αυτά τα τελευταία δύο χιλιόμετρα από τη Μάρπησσα, περνώντας μέσα από δύο, ακόμη, μικρά πευκοδάση. Εδώ κι εκεί θα μας συντροφεύουν οι φραγκοσυκιές και μπροστά μας ο οικισμός με το μικρό λιμάνι (αφετηρία για μικρά πλοία που κάνουν δρομολόγια για τα κοντινά νησιά). Πλάι στο λιμανάκι με τις ταβέρνες και τα μπαρ, βρίσκεται η παραλία του Λογαρά, με χρυσή αμμουδιά και αρκετές σκιές για τους γρήγορους, στα μεγάλα αλμυρίκια στην πάνω πλευρά της. Αν, φτάνοντας ως εδώ, έχουμε ακόμη διάθεση για περιήγηση, μπορούμε να επισκεφτούμε την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου του Θαλασσίτη και να θαυμάσουμε τις παλιές αγιογραφίες.

Το πλοίο θα σας βγάλει στην Παροικιά, που θα μπορούσε να είναι η αφετηρία για την πρώτη σας εκδρομή, προς τα βόρειοανατολικά του νησιού. Πριν μπείτε στο αυτοκίνητο, ξεκινήστε πεζοί μια βόλτα στα αξιοθέατα της πρωτεύουσας της Πάρου. Δείτε την Εκατονταπυλιανή, μία από τις ωραιότερες παναγίες του Αιγαίου και από τα κορυφαία προσκυνήματα της Χριστιανοσύνης. Δίπλα στον ναό, ένα όμορφο πευκοδάσος θα σας αιφνιδιάσει με την παρουσία του, απομεινάρι του μεγάλου πευκοδάσους της Παροικιάς. Θα είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία για έναν περίπατο, που θα σας βγάλει στην επαρχιακή οδό Παροικιάς-Πούντας.

Κατεβαίνοντας προς το λιμάνι, αφιερώστε χρόνο για το ενετικό κάστρο που βρίσκεται στην παλιά αγορά, γύρω από το οποίο αναπτύχθηκε ο οικισμός, κυκλικά. Εδώ θα βρείτε ένα, ακόμη, βυζαντινό μνημείο, τον ναό του Αγίου Κωνσταντίνου, με υπέροχη θέα. Περπατώντας στους δρόμους της παλιάς αγοράς, μπορείτε να θαυμάσετε παλιά βενετσιάνικα αρχοντικά, την οικία Δημητρακοπούλου και τις βρύσες του Δημάρχου Μαυρογένη. Αν το θελήσετε, έχετε τη δυνατότητα να απολαύσετε τη θέα, από τον λόφο της Αγίας Άννας, στο οποίο είναι χτισμένοι οι δύο μύλοι, από τους πιο χαρακτηριστικούς του Αιγαίου. Από εδώ, θα απολαύσετε ένα από τα ομορφότερα ηλιοβασιλέματα του Αιγαίου.

Εκτός από τον περίπατο μέσα στα στενά της Παροικιάς, που προσφέρουν άπειρες ευκαιρίες για καφέ ή ποτό σε ατμοσφαιρικά μικρά μαγαζάκια, άλλα αξιοθέατα που αξίζουν την προσοχή σας είναι το αρχαίο νεκροταφείο στην παραλία και το εργαστήριο κεραμικής, καθώς και το Αρχαιολογικό Μουσείο.

Συνεχίζουμε την εκδρομή μας προς το Καλάμι, ένας μικρός τουριστικός οικισμός, ο πρώτος που θα συναντήσουμε, μόλις 4 χιλιόμετρα από το λιμάνι, επιλέγοντας την δυτική διαδρομή, ανηφορίζοντας ελαφρώς, στην πλαγιά ενός λόφου, ανάμεσα σε λιγοστές καλλιέργειες, με αμπελώνες, σπίτια και συστάδες δέντρων. Αφήνοντας πίσω μας το Καλάμι, κατηφορίζουμε προς τις Καμάρες της Πάρου, με τη θέα των ανεμογεννητριών, στην κορυφή του λόφου, στα αριστερά μας.

Ο δρόμος συνεχίζει κατηφορικά, με τη θέα των αναβαθμίδων στα αριστερά μας και το τυπικό αιγαιοπελαγίτικο τοπίο, με τις θαμνοειδείς εκτάσεις, τα λιγοστά σπίτια με τις πράσινες αυλές. Τα περισσότερα από αυτά τα σπίτια είχαν ως αφετηρία τις παλιές αγροικίες των Παριανών, τα εξοχικά τους, που εξελίχθηκαν από τις “κατοικιές”. Στο τέρμα της διαδρομής αυτής μας περιμένει η Νάουσα.

Πρόκειται, αναμφίβολα, για ένα από τα πιο γραφικά ψαροχώρια του Αιγαίου, που εξελίχθηκε από οικισμός ψαράδων σε κοσμοπολίτικο θέρετρο, έναν χαρακτηρισμό που δικαιολογεί στο έπακρο, τους καλοκαιρινούς μήνες. Ο περίπατος στα γραφικά στενά σοκάκια, παίζει κρυφτούλι με τη θέα του μικρού λιμανιού με τα αλιευτικά και τα τουριστικά σκάφη, ενώ η θέα του ενετικού κάστρου, που φωτίζεται τη νύχτα, συμπληρώνει το ακαταμάχητο σκηνικό. Οι εικόνες, κάποιες φορές, θυμίζουν τα κανάλια της Βενετίας.

Στο λιμάνι βρίσκεται το Καστέλι, ένα μικρό ενετικό κάστρο, μέρος του οποίου σώζεται μέχρι και σήμερα. Πλάι στη θάλασσα, τη ματιά κλέβει ο μικρός ναός του Αγίου Νικολάου, αφιερωμένο στους ψαράδες της Νάουσας, που, ακόμη και σήμερα, φημίζονται για τις ψαριές τους, καθώς διαθέτουν τον μεγαλύτερο αλιευτικό στόλο των Κυκλάδων. Αν, μάλιστα, βρεθείτε εδώ στα τέλη Αυγούστου, θα πετύχετε και τη γιορτή του ψαριού που οργανώνεται στα εννιάμερα της Παναγίας, στις 23 του μηνός.

Μια άλλη ιστορική εκκλησία της Νάουσας είναι χτισμένη σε ένα ύψωμα πάνω από το χωριό. Ο ναός της Κοίμησης της Θεοτόκου δεσπόζει από όποιο σημείο κι αν βρίσκεται κανείς. Από τις πλέον χαρακτηριστικές εικόνες της Νάουσας είναι και το εντυπωσιακό πέτρινο γεφύρι, κάτω από το οποίο θα δείτε, κάποιες εποχές του χρόνου, να κυλά ένα ρέμα που καταλήγει στον κόλπο μπροστά από το χωριό.

Έχουμε φτάσει πάλι στη θάλασσα και οι παραλίες που βρίσκονται γύρω από τη Νάουσα μας περιμένουν, μαζί με το περιβαλλοντικό πάρκο, κοντά στο μοναστήρι του Αη Γιάννη Δέτη. Μια βουτιά για να δροσιστούμε προσφέρουν αμμουδιές όπως το Πιπέρι και το Πιπεράκι, οι Κολυμπήθρες, το Μοναστήρι, η Σάντα Μαρία και η Λάγγερη.

Αφήνοντας πίσω μας τη Νάουσα, μπορούμε να ρίξουμε μια ματιά στο λόφο των Κουκουναριών, που θα βρούμε λείψανα αρχαίων οικισμών, το πρωτοκυκλαδικό νεκροταφείο και το βενετσιάνικο κάστρο, στη βόρεια πλευρά του λιμανιού.

Η Νάουσα μπορεί να αποτελέσει ορμητήριο για τους τελικούς προορισμούς της πρώτης μας εκδρομής, τον Ξιφαρά, τη Σάντα Μαρία και τον Αμπελά. Ο Ξιφαράς είναι μια όμορφη μεγάλη αμμουδιά, στην πλευρά του κόλπου της Νάουσας. Πολύ κοντά, παιχνίδι ανάμεσα στο θαλασσινό νερό και την άμμο παίζει η στενή λωρίδα που σχηματίζεται ανάμεσα στη Λάγγερη και ένα μικρό νησάκι που βρίσκεται σε απόσταση λίγων βημάτων και δημιουργεί μια ειδυλλιακή εικόνα και ευκαιρία για θαλασσινά παιχνίδια.

Στη Σάντα Μαρία θα βρείτε μία, ακόμη, εντυπωσιακή αμμουδιά, οργανωμένη με ξαπλώστρες και ομπρέλες, μπροστά από έναν από τους υγροτόπους του νησιού.

Η περιοχή ανατολικά της Νάουσας προσφέρεται για αναζήτηση καταλύματος και φαγητό σε μία από τις πολλές παραθαλάσσιες ταβέρνες, όπου τα ψάρια και γενικά τα θαλασσινά έχουν την τιμητική τους.

Πάρος, η Ελλάδα λαμπυρίζει εδώ!
Πάρος, ένα νησί, κατάλευκο, σαν το μάρμαρο της,
Πάρος , η χαρά του καλλιτέχνη, πανηγύρι χρωμάτων και αισθήσεων,
Με την Εκατονταπυλιανή, την Αγιά Σοφιά του Αιγαίου, να την σκεπάζει
Μ’ ένα αέρα ζωοδότη και μαέστρο, με φιλόξενους κατοίκους, πανέμορφους
Παραδοσιακούς οικισμούς και αμέτρητες αμμουδερές παραλίες.
Η κουζίνα της ντυμένη στα ντόπια καλούδια και λουσμένη στο Παριανό κρασί
Πάρος, το νησί για όλες τις ηλικίες, πλήθος δραστηριοτήτων, για όλες τις εποχές.
Σας περιμένει να χαλαρώσετε, να γευτείτε, να διασκεδάσετε, να ονειρευτείτε,
Να χαρείτε με την καρδιά σας,
Και να αφεθείτε…
Γιατί στην Πάρο… το καλοκαίρι κάνει κράτηση σε…λογικές τιμές.