Είναι το πιο παλιό και κλασικό, για τους λάτρεις της πεζοπορίας, μονοπάτι του νησιού και ενώνει τις Λεύκες με τον Πρόδρομο. Για να το ανακαλύψετε, θα αναζητήσετε το παλιό καφενείο του Λουκή, στις Λεύκες. Εκεί είναι η αφετηρία του. Είναι ένα μονοπάτι 3,5 χιλιομέτρων, στρωμένο με πλάκες και παριανό μάρμαρο, που η ιστορία του χάνεται στους βυζαντινούς χρόνους (1000 μ.Χ.).
Η διαδρομή είναι, γενικά, κατηφορική, εκτός από 150 με 200 μέτρα, διαρκεί, περίπου 45 λεπτά και είναι ιδανική και για ποδήλατο βουνού.
Στα πρώτα μέτρα ανηφορίζετε για την πλαγιά μιας ράχης, ανάμεσα σε καλλιέργειες, χαμηλή βλάστηση και λίγα δέντρα. Είστε πάνω από μια ρεματιά και περπατάτε παράλληλα με τον ασφάλτινο δρόμο. Στο βάθος διακρίνετε τη θάλασσα, τις δυτικές ακτές της Νάξου και τα βουνά της Ικαρίας. Κατηφορίζετε στη χαράδρα πριν το επόμενο ύψωμα και μετά από 200 ανηφορικά μέτρα, βγαίνετε πιο ανοικτά, σε σημείο που η θέα σας προς τη Νάξο δεν περιορίζεται από τίποτα. Από εδώ και στο εξής η πεζοπορία σας γίνεται σε κατωφέρεια, μέχρι και τον Πρόδρομο, έχοντας στα αριστερά σας την παραλία του Μώλου με τους δύο λόφους, τον Κέφαλο και τον Αντικέφαλο στα δεξιά και τα αριστερά της, αντίστοιχα.
Μια πολύ ωραία διαδρομή, παράλληλα με τη θάλασσα, είναι αυτή που κινείται περιφερειακά στον κόλπο της Παροικιάς. Ξεκινάτε από το λιμάνι και κατευθύνεστε βόρεια. Περνάτε μέσα από τη μικρή παραλία με τα αλμυρίκια και συνεχίζετε, βρέχοντας τα πόδια σας στο κύμα, προς τη μεγάλη παραλία της Παροικιάς, τα Λιβάδια. Εδώ, μπορείτε να βγείτε από την αμμουδιά και να ακολουθήσετε τον χωμάτινο δρόμο, πάνω από την παραλία, μέχρι τα πρώτα σπίτια που θα συναντήσετε μπροστά σας. Είστε στο τέλος της παραλίας Λιβάδια και, ακολουθώντας την πιο στενή αμμουδιά, μπαίνετε σε ένα μονοπάτι που κινείται παράλληλα με τη θάλασσα, σε βραχώδες σημείο, με λίγα σπίτια στα δεξιά σας. Κάπως έτσι, και μετά από περίπου 500 μέτρα μετά την αμμουδιά, θα φτάσετε στο πρώτο ακρωτήρι. Το μονοπάτι αφήνει τη θάλασσα πριν φτάσει στην άκρη του βράχου και κατευθύνεται δυτικά προς την παραλία του Κριού και το Μαρτσέλο.
Στην αρχή, ατενίζετε τη θάλασσα από κάποιο ύψος πάνω από βράχια και, στη συνέχεια, κατηφορίζετε για να φτάσετε σε μια μικρή αμμουδιά, στο τέλος της οποίας υπάρχει μικρός μώλος με μαγαζί για να πιείτε καφέ ή να τσιμπήσετε κάτι, πριν συνεχίσετε την πορεία σας. Ήδη, βλέπετε στο βάθος τα αλμυρίκια και τη μεγάλη αμμουδιά. Περπατάτε στην άμμο και διασχίζετε τις διαδοχικές αμμουδιές στον Κριό, το Μαρτσέλο και το Καμίνι.
Στο τέλος της αμμουδιάς, συναντάτε τον αμαξωτό που έρχεται από την Παροικιά. η προέκταση του οποίου είναι ένας χωματόδρομος, που είναι και η δική σας συνέχεια προς τον Άγιο Φωκά. Σε κάποιο σημείο, μετά από 200 μέτρα (πάνω από μια μικρή αμμουδιά), ο χωματόδρομος μπαίνει προς τα μέσα και εσείς τον αφήνετε για να συνεχίσετε από μονοπάτι, πάνω από τα βράχια και κάτω από επαύλεις. Στο τέλος του μονοπατιού, σας περιμένει το ξωκλήσι του Αγίου Φωκά με την ομώνυμη παραλία.
Το ιερό στολίδι της Πάρου είναι ο ναός της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής, ένα από τα σημαντικότερα παλαιοχριστιανικά μνημεία της ελληνικής γης. Βρίσκεται στο Β.Α. τμήμα της πόλης της Πάρου, σε μικρή απόσταση από το λιμάνι. Μέσα από τους θρύλους του Βυζαντίου ξεκινά η ιστορία της Εκατονταπυλιανής που πρέπει να οικοδομήθηκε τον 4ο αιώνα.
Η Αγία Ελένη, μητέρα του Μεγάλου Κωνσταντίνου, πηγαίνοντας στους Άγιους Τόπους με σκοπό να βρει τον Τίμιο Σταυρό, σταμάτησε με το πλοίο της στη Πάρο, όπου βρίσκει ένα μικρό ναό, από τους πρώτους της νέας θρησκείας. Προσεύχεται και κάνει ένα τάμα. Αν βρει τον Τίμιο Σταυρό να κτίσει στη θέση αυτή ένα μεγάλο ναό. Η προσευχή της εισακούστηκε, η Αγία Ελένη βρήκε τον Σταυρό και πραγματοποίησε την υπόσχεσή της Σύμφωνα με άλλη παράδοση, τον ναό οικοδόμησε ο Μ. Κωνσταντίνος με εντολή της μητέρας του η οποία δεν πρόλαβε να πραγματοποιήσει το τάμα της.
Αρχικά ήταν μία σταυρική ξυλόστεγη βασιλική εκκλησία που καταστράφηκε πιθανώς από πυρκαγιά. Την εποχή του Ιουστινιανού ανακατασκευάστηκε και διαμορφώθηκε με θόλους και τρούλο. Σύμφωνα με την παράδοση τον Ιουστινιάνειο ναό της Εκατονταπυλιανής, έκτισε ο μαθητής του πρωτομάστορα που έκτισε την Αγία Σοφία της Κωνσταντινούπολης.
Κατά τις εποχές της Φραγκοκρατίας και της Τουρκοκρατίας δοκίμασε πολλές καταστροφές και λεηλασίες. Την μεγαλύτερη όμως καταστροφή, έπαθε ο ναός στους σεισμούς του 1773. Η μετέπειτα επισκευή παραμόρφωσε την αρχική επιβλητική μορφή του. Το 1959 άρχισε η αποκατάσταση της Εκατονταπυλιανής, η οποία σήμερα έχει την μορφή της εποχής του Ιουστινιανού, σταυρική βασιλική με τρούλο.
Τα γλυπτά που στολίζουν τον ναό, προέρχονται από τον αρχαίο ναό της Δήμητρας που βρισκόταν στο λιμάνι της Παροικιάς. Στη νότια πλευρά του μεγάλου ναού, βρίσκεται το βαπτιστήριο του 4ου αιώνα, το αρχαιότερο και καλύτερα διατηρημένο βαπτιστήριο σε όλη την ορθόδοξη ανατολή. Στο βαπτιστήριο υπάρχει η παλαιότερη τοιχογραφία από όσες βρέθηκαν στο νησί. Είναι του 11ου - 12ου αιώνα και εικονίζει τον Άγιο Γεώργιο. Στην Εκατονταπυλιανή στεγάζεται και το βυζαντινό μουσείο της Παροικιάς με σπάνιας τέχνης εικόνες, ξυλόγλυπτα και άλλα εκκλησιαστικά κειμήλια από την περίοδο του βυζαντίου και της Τουρκοκρατίας.
Η μεγαλύτερη γιορτή του νησιού είναι η γιορτή της Παναγίας, στις 15 Αυγούστου, οπότε ο θρησκευτικός εορτασμός συνοδεύεται από μεγάλο λαϊκό πανηγύρι.
Κατά τις πρόσφατες ανασκαφές (1983) ήρθε στο φως, ένα σπουδαίο νεκροταφείο που χρονολογείται από το τέλος του 8ου π.Χ. μέχρι τον 3ο μ.Χ. αιώνα.
Το νεκροταφείο βρέθηκε κοντά στο λιμάνι, επάνω σχεδόν στον παραλιακό δρόμο. Περιλαμβάνει τάφους διαφόρων τύπων, από διάφορες εποχές. Το σημαντικότερο εύρημα είναι ένα πολυάνδριο (ομαδικός τάφος), μοναδικός στον χώρο του Αιγαίου που χρονολογείται στο τέλος της γεωμετρικής περιόδου (8ος π.Χ. αι.).
Μπροστά στο πολυάνδριο υπάρχει μία πελώρια επιτύμβια στήλη. Σήμερα ο χώρος λειτουργεί σαν αρχαιολογικό πάρκο. Στο εκθετήριο που λειτουργεί δίπλα στο νεκροταφείο, ο επισκέπτης μπορεί να θαυμάσει τα ενδιαφέροντα ευρήματα καθώς και φωτογραφίες από παλαιότερες και πρόσφατες ανασκαφές.
Ο λόφος του μεσαιωνικού Κάστρου Παροκιάς, αποτελεί τον πυρήνα της πολιτείας από την εποχή της πρώτης εγκατάστασης (4η χιλιετία π.Χ.) μέχρι σήμερα.
Το Κάστρο έκτισε ο Ενετός δούκας της Νάξου, Σανούδος (13ο αιώνα), με αρχιτεκτονικά μέλη αρχαίων ιερών. Οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει ότι στο Κάστρο βρίσκονται εντοιχισμένα τα μέλη από τρεις αρχαϊκούς και δύο ναούς κλασικής εποχής της αρχαίας πόλης. Από αυτούς σώζεται μόνο ένα μικρό τμήμα του αρχαϊκού ναού της Αθηνάς (6ου π.Χ. αιώνα) στην κορυφή του λόφου. Δίπλα στα θεμέλια του ναού αποκαλύφθηκε τμήμα του πρωτοκυκλαδικού οικισμού.
Στη βόλτα μας στο Κάστρο, θα συναντήσουμε μικρά εκκλησάκια, πολλά από αυτά ενσωματωμένα στα τείχη, όπως η Παναγία του Σταυρού (1514), η Αγία Άννα, ο Άγιος Μάρκος, ο Άγιος Στυλιανός και ο εκπληκτικός σε αρχιτεκτονική ναός του Αγίου Κωνσταντίνου με στεγασμένο προαύλιο και καταπληκτική θέα προς την θάλασσα, ένας από τους ωραιότερους στο Αιγαίο.
Ο δρόμος που ενώνει την Παροικιά, με τις Λεύκες, συναντάει στο 4ο χλμ το Μαράθι, έναν όμορφο, καταπράσινο, γραφικό οικισμό, με άσπρα σπίτια και τρεις μικρές εκκλησίες.
Πολύ κοντά, στα ανατολικά του οικισμού, συναντάμε τα αρχαία λατομεία μαρμάρου. Από εδώ έβγαινε το περίφημο παριανό μάρμαρο, κύρια πηγή πλούτου για το νησί σε όλες τις περιόδους της ιστορίας, ξακουστό για την συμβολή του στην αρχιτεκτονική και κυρίως την γλυπτική των κλασικών χρόνων.
Κύριο χαρακτηριστικό του παριανού μαρμάρου είναι η καθαρότητα και η διαύγειά του. Έχει μοναδική διαφάνεια αφού επιτρέπει στο φως να φθάσει στο βάθος των 3,5 εκατοστών (στο ξακουστό ιταλικό μάρμαρο της Καράρας φθάνει στα 2,5 εκ. και στο μάρμαρο της Πεντέλης στο 1,5 εκ.). Στο μάρμαρο της Πάρου έδωσαν μορφή διάσημοι γλύπτες όπως ο Φειδίας, ο Αγοράκριτος, ο Πραξιτέλης, ο Σκόπας. Από το κατάλευκο αυτό μάρμαρο δημιουργήθηκαν τα αριστουργήματα της αρχαιότητας: η Αφροδίτη της Μήλου, ο Ερμής του Πραξιτέλη, οι Κόρες της Ακρόπολης, η Νίκη της Δήλου, ο ναός του Απόλλωνα και ο θησαυρός των Σίφνιων στους Δελφούς, ο ναός του Δία στην Ολυμπία, ο ναός του Απόλλωνα στην Δήλο.
Υπολογίζεται ότι το 70% των γλυπτών στις περιοχές που βρέχονται από το Αιγαίο είναι από παριανό μάρμαρο. Ονομαζόταν λυχνίτης γιατί εξορυσσόταν από βαθιές στοές κάτω από το φως των λύχνων. Σώζονται μέχρι τις μέρες μας οι διάδρομοι, οι στοές και οι επιγραφές των αρχαίων καλλιτεχνών. Σήμερα είναι δυνατή η επίσκεψη από δύο εισόδους. Η εξόρυξη του μαρμάρου άρχισε ήδη από την πρωτοκυκλαδική εποχή (3200 π.Χ. - 2000 π.Χ.). Η λειτουργία των λατομείων σταμάτησε στα τέλη του 19ου αιώνα.
Ιδανική εποχή για να πάρετε το ποδήλατό σας και να φύγετε για Πάρο είναι, σίγουρα, το τέλος της Άνοιξης. Δεν έχει, ακόμη ανέβει η θερμοκρασία τόσο ώστε να δυσκολεύει την προσπάθεια, και δεν έχουν πιάσει τα μελτέμια, που επίσης θα μπορούσαν να δυσχεράνουν την κίνησή σας, ιδίως όταν χρειαστεί να ανεβείτε ένα ανηφορικό κομμάτι δρόμου, κόντρα στον βοριά. Επίσης, οι πιο τολμηροί, θα μπορούσατε να συνδυάσετε την ποδηλατική σας εξόρμηση, με μια βουτιά στα κρυστάλλινα νερά του Αιγαίου.
Φορτώστε, λοιπόν, το ποδήλατό σας με τα απολύτως απαραίτητα και μπείτε στο πρώτο πλοίο για Παροικιά. Εάν έχετε τη δυνατότητα να επιλέξετε το ιδανικό ποδήλατο για την προτεινόμενη διαδρομή, θα λέγαμε ότι προτιμότερο θα ήταν ένα ποδήλατο βουνού, με 26άρα ζάντα, για τα ανηφορικά τμήματα και τις χωμάτινες διαδρομές, που δεν λείπουν από την προτεινόμενη εκδρομή μας.
Από την Παροικιά κινηθείτε προς τα ανατολικά και ανεβείτε την διαδρομή προς τα λατομεία μαρμάρου και, στη συνέχεια, προς τις Λεύκες. Πρόκειται για μια ήπια ανηφορική διαδρομή, με τμήματα που θα χρειαστεί να βάλετε την πρώτη ταχύτητα στο ποδήλατό σας, κυρίως στο σημείο που θα αφήνετε πίσω σας τα τελευταία σπίτια της Παροικιάς, για να φτάσετε πιο κοντά στα νέα λατομεία, και στο τμήμα κάτω από τα λατομεία που υπάρχει λίγο μεγαλύτερη ανωφέρεια. Συνολικά, θα ανηφορίζετε για, περίπου, 6,5 χιλιόμετρα. Όταν θα αφήνετε πίσω και δεξιά σας τα λατομεία μαρμάρου, θα αρχίσει το κατηφορικό κομμάτι, που θα σας οδηγήσει έξω από το χωριό Κώστος. Μετά από, περίπου, δύο, ακόμη, χιλιόμετρα, φτάνετε στις Λεύκες. Εδώ, θα αφήσετε τον αμαξωτό δρόμο και θα μπείτε στο παλιό βυζαντινό μονοπάτι, που θα δοκιμάσει το ποδήλατό σας, αν δεν είναι βουνού. Για να το βρείτε, αναζητήστε το παλιό καφενείο του Λουκή, που είναι η αφετηρία του.
Στρωμένο με πλάκες και μάρμαρο, το χιλιόχρονο Βυζαντινό μονοπάτι έχει μήκος 3,5 χιλιόμετρα, μέχρι τον επόμενο σταθμό σας, που είναι το χωριό Πρόδρομος. Από αυτά τα 3,5 χιλιόμετρα, μόνο 150-200 μέτρα θα βρείτε ανηφόρα. Όλη η διαδρομή από τις Λεύκες μέχρι τον Πρόδρομο, γίνεται σε ένα τοπίο ιδιαιτέρου φυσικού κάλους, στην πλαγιά ενός λόφου, πάνω από μια ρεματιά.
Μετά τον Πρόδρομο, ακολουθείστε την ασφάλτινη διαδρομή προς Μάρμαρα και θα φτάσετε στην παραλία του Μώλου. Από εδώ, αφήνετε, ξανά, την άσφαλτο και κινείστε με κατεύθυνση προς Βορρά, χρησιμοποιώντας το μικρό χωμάτινο δρόμο πάνω από την παραλία, περνάτε κάτω από τον Αντικέφαλο και φτάνετε στην παραλία Τσουκαλιά. Τώρα, κινείστε πλάι στη θάλασσα, σε ήπια χωμάτινη διαδρομή, ιδανική για να αναπτύξετε ταχύτητα με το ποδήλατο βουνού σας.
Στο τέρμα της επόμενης παραλίας, τις Γλυφάδες, μπαίνετε προς το εσωτερικό, για περίπου 300 μέτρα και στρίβετε δεξιά προς Αμπελά. Περνάτε ανάμεσα σε εξοχικά σπίτια και χωράφια και είστε λίγο ψηλότερα από τη θάλασσα, απολαμβάνοντας, έτσι, τη θέα προς τα ανατολικά και τη Νάξο.
Κατηφορίζετε ξανά προς τη θάλασσα και κινείστε πλάι στο κύμα και τα βράχια, λίγο πριν μπείτε μέσα στο χωριό Αμπελάς. Με το μικρό λιμανάκι μπροστά σας, θα χρειαστεί να ξεπεζέψετε και να κατεβείτε λίγα σκαλοπάτια προς την παραλία και από εκεί, για 1,5 χιλιόμετρα οδηγείτε παραλιακά, στην αρχή σε άσφαλτο, μετά σε χωμάτινη διαδρομή, δίπλα σε βραχώδεις ακτές. Κάπως έτσι, φτάνετε στη Σάντα Μαρία.
Εδώ, θα είναι κρίμα αν δεν βουτήξετε στα πεντακάθαρα νερά, μπροστά στην εξωτική αμμουδιά. Αν, μάλιστα, δεν είναι καλοκαίρι, η αίσθηση της ηρεμίας και της γαλήνης, θα σας αποζημιώσει για τα χιλιόμετρα που κάνατε, μέχρι εδώ.
Μετά το μπάνιο, συνεχίστε προς τη Νάουσα. Από εκεί, έχετε δύο επιλογές: ή να κινηθείτε μέσω του ασφάλτινου κεντρικού δρόμου προς Παροικιά ή να πάρετε τον χωματόδρομο προς τις Κολυμπήθρες και τον Προϊστορικό οικισμό “Κουκουναριές”.
Από τις Κολυμπήθρες, ένας δρόμος στον οποίο εναλλάσσονται το τσιμέντο και το χώμα, οδηγεί προς τις Καμάρες Νάουσας. Στις Καμάρες υπάρχει διακλάδωση. Ο κατηφορικός δρόμος είναι και ο πιο σύντομος (7 χιλιόμετρα) για Παροικιά, ενώ η διαδρομή με την ελαφριά ανωφέρεια είναι μεγαλύτερη (9 χιλιόμετρα), κινείται περιφερειακά, φτάνει μέχρι το Καλάμι και από εκεί θα κατηφορίσετε για Παροικιά. για να πάρετε το καράβι της επιστροφής.
Μια ξεχωριστή εμπειρία προσφέρει το νησί της Πάρου, την περίοδο του εορτασμού των Παθών του Χριστού και της Λαμπρής. Οι παραδοσιακοί επισκέπτες του νησιού αφήνουν πίσω τους την κοσμοπολίτικη Παροικιά και τη Νάουσα και τραβάνε κατά την ανατολή, για να ζήσουν τη Μεγάλη Εβδομάδα και την Ανάσταση του Κυρίου, μέσα από την αναπαράσταση της ζωής και των παθών. Πρόκειται για ένα έθιμο που μετράει περίπου 80 χρόνια και ξεκίνησε από την Βασιλεία Καφούρου, δασκάλα στο χωριό της Μάρπησσας, πριν τον Πόλεμο.
Τη Μεγάλη Παρασκευή και την ώρα που ο επιτάφιος έχει βγει για την καθιερωμένη περιφορά του στα σοκάκια και γύρω από το χωριό της Μάρπησσας, οι σύλλογοι και το τοπικό συμβούλιο του Δημοτικού Διαμερίσματος Μάρπησσας ετοιμάζουν δρώμενα που αναπαριστούν στιγμιότυπα της ζωής του Ιησού, μέχρι και την Ανάσταση. Νέοι και παιδιά, ντυμένοι με ρούχα εκείνης της εποχής, στέκονται σε διάφορα σημεία της διαδρομής του Επιταφίου και δίνουν μια μοναδική θεατρικότητα στην ήδη φορτισμένη και κατανυκτική ατμόσφαιρα, βάζοντάς σας ακόμη βαθύτερα στο νόημα των ημερών.
Στα θεατρικά αυτά δρώμενα, θα ζήσετε στιγμές από την Ανάσταση του Λαζάρου, τον Μυστικό Δείπνο, την Προσευχή στο όρος των Ελαιών, την Ανάβαση του Γολγοθά και πολλές άλλες από τις στιγμές που αποτυπώνουν ολόκληρη την πορεία του Ιησού προς τον Σταυρό και τη Λύτρωση . Αναπαραστάσεις στο ίδιο πνεύμα πραγματοποιούνται και στα χωριά Μάρμαρα, Πρόδρομο, Λεύκες και Άσπρο Χωριό.
Το 1988 ιδρύθηκε ο Χορευτικός Όμιλος Νάουσας, με σκοπό να διατηρήσει και να διαδώσει τους παραδοσιακούς χορούς, τη μουσική και τη λαογραφία του τόπου. Σκοπός του επίσης είναι η γνωριμία και η δημιουργία σχέσεων φιλίας με τους κατοίκους άλλων περιοχών της Ελλάδας και του εξωτερικού, που έχουν παρόμοια ενδιαφέροντα και δραστηριότητες.
Από τότε δραστηριοποιείται και παράγει έργο διατηρώντας τα τμήματα:
Ο Χ.Ο.Ν. διοικείται από 7μελές συμβούλιο που εκλέγεται ανά δύο έτη. Η ιματιοθήκη του διαθέτει 100 και πλέον παραδοσιακές ενδυμασίες της Πάρου (αντίγραφα της φορεσιάς του 16ου αιώνα), της Κρήτης, Κεφαλονιάς, Καλύμνου, Κυθήρων, Αλεξάνδρειας Ημαθίας, Σκιάθου και Αϊβαλίου Μ. Ασίας.
Ο Όμιλος έχει συμμετάσχει και διακριθεί σε πολλά ελληνικά φεστιβάλ και διοργανώσεις (Αθήνα, Ξάνθη, Χίος, Νάξος, Ίος, Θεσσαλονίκη, Λευκάδα, Κάρπαθος, Σκιάθος, Τρίκαλα, Βόλος, Νάουσα Ημαθίας, Σέρρες, Κιλκίς, Θάσος, Άργος, Κουφονήσια και Κρήτη), αλλά και σε διεθνή (Πορτογαλία, Ολλανδία, Αυστρία, Δανία, Αίγυπτος, Βουλγαρία, Γερμανία, Γαλλία, Μάλτα, Τυνησία, Ιταλία, Τουρκία και Κύπρος). Το 1989 κέρδισε το 3ο Διεθνές Βραβείο στις Θρακικές Λαογραφικές Γιορτές Ξάνθης, ενώ το 1995 εκπροσώπησε επίσημα την Ελλάδα σε σειρά εκδηλώσεων που οργανώθηκαν στη Βόννη και σε άλλες πόλεις της Γερμανίας από την εκεί Ελληνική Πρεσβεία.
Έχει μεταξύ άλλων διοργανώσει δύο σεμινάρια σε συνεργασία με την Ε.Ε. (Διδασκαλίας ελληνικών παραδοσιακών χορών – 1994, «Οι λύρες της Ελλάδας και οι χοροί τους» - 1996), το Α’ Πανκυκλαδικό Φεστιβάλ Μουσικοχορευτικών Συγκροτημάτων («Οι Κυκλάδες στον κύκλο της παράδοσης, της μουσικής και του χορού» - 1998), ενώ σε συνεργασία με το θέατρο «Δώρα Στράτου» παρουσίασε για πρώτη φορά στις Κυκλάδες αυθεντικές νυφιάτικες φορεσιές, μαζί με ένα μεγάλο αφιέρωμα στον παριανό γάμο και τα έθιμά του («Αφιέρωμα στη νυφιάτικη φορεσιά» - 2000).
Παράλληλα, εφαρμόζοντας σταθερά ένα πρόγραμμα πολιτιστικών ανταλλαγών, έχει φιλοξενήσει και παρουσιάσει στην Πάρο 30 μέχρι σήμερα συγκροτήματα παραδοσιακών χορών από διάφορες περιοχές της Ελλάδας (Κιλκίς, Σέρρες, Θεσσαλονίκη, Πήλιο, Τρίκαλα, Χίο, Μύκονο, Νάξο, Κάρπαθο, Κρήτη κ.α.), την Κύπρο («Ομόνοια» Αραδίππου Λάρνακας – 2001) και το εξωτερικό («Ζvanche» Σούμεν Βουλγαρίας – 1995, «Citta di Palagianello» Τάραντα Ιταλίας – 2001, Χορ. Ομάδα Πανεπιστημίου Dokuz Eylul Σμύρνης Τουρκίας – 2002 κ.α.).
Επίσης, έχει εμφανιστεί σε τηλεοπτικές εκπομπές παραδοσιακού και ψυχαγωγικού χαρακτήρα σε κρατικούς και ιδιωτικούς τηλεοπτικούς σταθμούς (ΕΤ-1, ΝΕΤ, Antenna, Mega, Star, TV Μακεδονία).
Προτάσεις
Γιορτινά στην Παροικιά
Εκδρομή στην Πάρο, μόνο με το ποδήλατό σας
Ένα καλοκαίρι στην καρδιά του χειμώνα
Θεοφάνεια στην Πάρο
Απόκριες στη Νάουσα
3ήμερο στην Πάρο, μέσα στο χειμώνα
